en sevdiğim sesti
tik tak tik tak tik tak
en yalnız kaldığım andı
ramak kala ölümden önceki 5 dakikaya
nasıl geldiyse orağıyla birlikte
azrail
lambalar söndü...
mevsim sonbahardı şimdi
onlar ki benden daha yalnızlar
onlar ki benden zavallılar
nazire edercesine hayata
lanet ediyolarlardı
inadına
güller solmuştu
hayat yok
tarif edilemeyen duygular da cabası...
ortam çok karanlık
fenerimi arıyorum, bulamıyorum...
akşam olmuş bile çoktan
ufaktan ay görünüyor gri bulutların arasından
tüm ağaçlar ölüm marşını söylüyor
upuzun ağaçlar
mevsim sonbahar
ne güzeldi oysa yaşamak *
