Ağlayacak yer bulamamak diye bir şey var sözlük. Tatildesindir baba ocağında, ev kalabalık işin kan ağlar ama yüzün gülmek zorunda. Yoksa neyin var diye sorarlar. Üzülsünler istemezsin, içine attıkça için şişer, dolup dolup ağlayamazsın.. Sonra bir duş alıp rahatlayayım annecim der banyoya girersin, akan suyun altında en savunmasız halinle dolan bütün gözyaşların bi anda akar, akan suyla birlikte.. O suyun altında hüngür hüngür ağlarsın. Gözyaşının tuzunu tada tada. Büyümenin ne kadar zor birşey olduğunu düşünerek.. Büyümek kimsenin yanında ağlayamayacak, banyoda duş alırken ağlayabilecek kadar güçlü olmaktı, ya da zavallı..
Akan suyla vücudun temizlendikçe ruhun da feraha kavuşsun istersin.. Bütün sıkıntılar gitsin.. Gitmez... Yıkanır havlunu alır çıkar,, yine o sahte gülümsemeni yüzüne takınırsın..
