yorgunum çok yorgunum tek söyleyebildiğim bu,ve bu koca bir yalan arkasına sığınmayı seviyorum.
kaçıyorum kendimden,düşüncelerimden,düşüncelerimin dağ gibi büyüyüp uçsuz bucaksız ovalara dağılmasından bıktım usandım diyorum sonra yeniden koşuyorum ardı sıra peşlerinden.
biliyorum bu kendini arayış bitmeyecek hiç bir yerde hep bir kaçma kovalamaca olacak bu keşmekeş düşüncelerim.
tutarlı olmaya çalıştıkça tutarsızlaşıyorum düşünce denizimde
susuyorum,susmayı becerebildiğim kadar..
anlatamıyorum..
