ben bıraktım valla, 2 yıl falan oldu. bigün canım çekmedi, akşama kadar içmedim, madem akşama kadar içmedim, bari sabaha kadar içmiyim dedim, içmedim, sabah, dün ne güzel sigara içmedim hadi bugün de içmiyim dedim, içmedim...
sonra bi ay sonra falan öksürmeye balgam çıkarmaya başladım, 3 ay sonra mı ne bi arkadaş toplantısında sigara ttutular aldım, bi çektim, iğrenç geldi herkesin içinde böööğğğk diye kusuyodum neredeyse...
o zaman dedim ki kendime benim bundan sonra bi daa sigara içmemem lazım.
o gün bugündür içmiyoyrum sigara.
hatta hemen dolu bi paket sigara halen daha mutfaktaki çekmecelerden birinde duruyo sembolik olarak. istesem şu an kalkar gider bi tane alırım. o sigara paketi ben ölene kadar orada duracak. sembol olarak.
yani sözün kısası- ben bıraktım kardeş. bi de şey...o ilk darbeyi,nikotinsizlik darbesini ikinciyi, üçüncüyü, balgamları, atlattıktan sonra, sigaraya karşı daha bi hassas oluyosun.
ben sigaraya başlamadan önce gençken, babam arabada sigara içerdi. hiçbişey olmazdı.
geçen bi arkadaşı arbayla tren garından aldım, eve gelene kadar bi sigara içebilir miyim diuye sordu iç dedim- demez olaydım, öksürmekten, öğürmekten araba kullanamadım.
