yıllar öncesi soğuk bir ankara günüdür.tepede bir üniversitenin yurdunda,haliyle soğuk bir koridorun duvarında okuduğum ve bir çırpıda beni anlatıyor dediğim manidir.
gülüm burası ankara,
günü gününden kara,
burda iki şeye muhtacım,
bir gelmeyen bahara,
bir de sana...
neyse ki az sürse de beni anlatması,zaman zaman bu arabesk maniyi tekrarladığım da olmuştur.ben de yalan yok.
