Hayatımda en fazla 2 tur yani iki ramazan tevih namazına gitmisligim vardır. Orta okul dönemlerinde. lisede dinden tam anlamıyla elimi ayağını çektim. Üniversite 2. Sınıfta annemi kaybettim ve bu durum beni daha fazla sinirlendirdi. Annemin ölümünü hiç bir zaman anlatamadım, anlatamayacağim da sanırım.
Yıllar sonra babamı da kaybettim. Tüm gün bir gram uyku girmedi gözüme. Ertesi gün babam toprağa verilecekti. Evde kalan diğer bireyler " sabah hocaya git durumu bildir. Ne zaman sela verebilecek bir sor." Dediler. Ben de en musait zamanı sabah namazı olarak gördüm. Camiye doğru yola koyuldum. Yıllar sonra ilk defa caminin yolunu tuttum. Yolda karşılaştığım ne kadar köpek varsa o sabah hepsi üzerime saldırdı, gitme dercesine. Neyse zorla camiye ulaştım. "Her zaman caminin önünden geçerken karşılaştığım ve selamlaştığım hocayı görürüm durumu ona anlatırım." Dedim içimden. Ayakkabıları çıkarıp girdim camiye. 8-10 kişi vardı içeride ve hepsinin yaş ortalaması 50'nin üzeri. Biri e usulca yaklaşıp "pardon, hocayı nerde bulabilirim?" Diye sordum. Parmağıyla bir kapıyı işaret etti. Gittim, çaldim kapıyı girdim içeri. Hocayı gördüğümde hiç tanımadığım her zamankinden farklı ve genç bir çocuk vardı. Herhalde değişti dedim ve durumu ona izah ettim. Tamam şu saatte olur demesini beklerken uzun uzun nasihat verdi ve konuşurken hiç göz göze gelmedik. Gözleri hep ellerimdeydi. Daha önce de kıl dönmesi ameliyatı olan abimin ameliyat parçasını bana getirmişlerdi. Çok defa neden diye sorgulandim bu durumu. Bir sure sonra abime sorduğumda " bıçak parası istemişlerdir oğlum." Dedi. O an hocanın önundeyken de bu durum aklıma geldi. Lafı uzatması ve sürekli ellerime bakması buna işarettir. Bir şekilde lafı kesip saati hocadan öğrendikten sonra para vermeden çıktım camiden.
Sela vakti geldi. Babamın namazını kılan hoca bu sefer benim her zaman karşılaştığım hocaydı.
Kafamda bir sürü soru belirdi. Hoca neden sabah namazında değildi? Her namazın hocası mı ayrıydı? Sabah konuştuğum eleman kimdi? Asıl hoca diye düşündüğüm adam sabah neredeydi? Her caminin bir hocası yok muydu? Hala sorgularım.
Bazen bir şekilde saygı duyduğumuz adamlar, keyfe keder işler yapabiliyor. Ve bu durum ciddiyken bizi böyle düşüncelere sevk edebiliyor.
