Hep birilerini özledim, çocukluğumu özledim vs. diye söylenilir. Ama özlenilen şey kişi veya kişiler değildir. Özlenilen şey o kişilerin bize yaşattığı o anlık duygulardır. Çocukken yaşadığımız o güzel arkadaşlıkların bize verdiği hisleri şu zamanda başkası yaşatsa o zamanki arkadaşlıklara karşı özlem hissi duyulmaz, çünkü o anki duyguyu tekrar hissediyor oluruz. Ya da en yapmacığından eski sevgiliyi özleme feryadı. Bu feryat aslında o kızın/erkeğin yaşattığı hislere karşı duyulan bir özlemdir. Gerçekte eski sevgiliye duyulan bir özlem değildir. Yeni birilerini bulunca eski sevgili feryatları da ister istemez ortan kalkmış bulunuyor. Eğer kalkmazsa o duyguyu yaşatamadığındandır. Uzun lafın kısası özlemek canlı ya da cansız, hiçbir somut varlığa duyulmaz. O varlıklara biz bir anlam ve duygu yükleriz. işte biz bu anlam ve duyguyu özleriz... Gerisi bir şey ifade etmez.
