Dünyanın gelmiş geçmiş en büyük bilim adamı bile ortaya bir iddia atarsa ve attığı iddia bilimsel olarak doğrulanamıyorsa, incelenemiyorsa, bu durumda attığı iddianın bilimsel olarak bir değeri yoktur ve bilim kendi anlayışına bağlı olarak bu iddiayı hiç ciddiye almaz. Eğer din de bu tavrı koyabiliyorsa, bilimle bağdaşabilir. Din peygamberlere veya kutsal olarak gördükleri kişilere bu kıstası uygulayabiliyor mu?
Din de, bilim de bilgiye ulaşmayı hedefler. Gittikleri yollar ise çok farklı ve bağdaşmaz. Her bilgiye ulaşma çabasında, bu çabaların sonucu oluşan bazı bilgiler çakışabilir. Ne var ki, önemli olan bazı bilgilerin çakışması değil, önemli olan felsefelerinin uyuşması.
"Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum" diyen kişinin bilimsel bakış açısına sahip olduğu ve bilime önem verdiği çıkarımı yapılamaz. Önemli olan bilgi değil, bilimsel bilgidir. Herkes birilerine bilgi vermeye çalışabilir, herkes bilgi almaya çalışabilir. Önemli olan bilginin doğruluğunun hangi yaklaşıma göre değerlendirileceğidir.
Bilginin doğruluğunun sınanmasında din ile bilimin aynı yaklaşıma sahip olduğunun ve bağdaştığının savunulması için, ancak dinsel bilginin veya bilimsel bilginin niteliklerinden bihaber olmak gerekir.
Not: Ayrıca bilimle din birbirini tamamlamaz. Tamamlaması için önce hangi dinin tamamladığını belirtmek gerekiyor. Çünkü dinler de birbiriyle bağdaşmaz olabilirler ve birbirini tamamlamayabilirler. Din sadece hayatta kalmak için bilimin ulaştığı bilgilere göre yorumlarını değiştirebilir. Bu arada bilimin halen ulaşamadığı bilgiler varsa, ne mutlu dine! Ayrıca, Birbirlerinin tamamlayıcısı olmadıklarına dair sayısız olguya sahibiz. Mesala, dinlerde ilk insanlar, bu insanların konuşmaları, tarım yapmaları vs. Bir bilim olarak tarihte insaların yerleşik hayata geçmeden ve tarım yapmadan önceki dönemleri...
