"insana ilişkin hiçbir şey bana yabancı değildir." derdi büyük hocam.
Anneye babaya bakın önce.
"Parayı bize verin." diyorlar.
Al o parayı bir yerine sok demiyorlar.
Bir dakika yaaa... Evladım öldü, para neki demiyorlar.
Babaannem, sevgili babaannem... ilk duası" bana, evlad acısı gösterme!" olan babaannem. Ne günlerdeyiz, evladının ölümünden sebeplenmek isteyen anneler - babalar var.
Parayı alan kadın, "yasal eşim, para benim hakkım." diyor.
"Ben o adamla boşanma aşamasındaydım, bu parayı istemiyorum." demiyor.
Bakın bakalım hangisinde azıcık vicdani, hakkaniyetli, ahlaki bir yaklaşım var?
Hadi söyleyin, sabahlara kadar dinlerim.
Kemal Tahir sağ olsaydı tek söz ederdi.
Türk bunlar.
Sayın yazarlar, bu yazdıklarımda neyi olumsuz bulup eksilediğinizi anlayamıyorum, cidden.
En son yazdığım kemal tahir'in varsayımsal türk deyişimse, hepinizden çok türküm. 550 yıllık Soyağacımla da kanıtlarım bunu.
Haaa övünüyor muyum bununla, hayır övünmem.
insan, yaradılıştan gelen bir nitelikle övünemez; yaradılışına kattığı güzellik olursa, övünme hakkı doğar.
Ki, o zaman bile övünmemelidir.
