okumuyor be abi. sen ne kadar yazarsan yaz okumuyor.
sen kafayı yiyorsun bazen düşünmekten, nasıl çıkarım bu işin içinden diye. ama onun aklına bile gelmiyor. halinden memnun, durumu iyi ki seni hatırlamıyor bile.
belki... belki başı sıkışırsa, sığınacak bir başkasını bulamazsa yaklaşıyor yine sana. çok değil, sadece bir kaç adım. sen yine koşuyorsun, çabalıyorsun onun için. tam işler rayına oturuyor diyorsun, yine her şey birbirine giriyor. o da gidiyor. yine kalıyorsun bir başına, kafayı yiyorsun. tam atıyorsun kafandan, ya da attığını sanıyorsun. döngü başa sarıyor bir kez daha. söylemek istediğin onca şey, yazıp yazıp sildiğin her şey kalıyor yine kafanda.
sen ne yaparsan yap onun haberi bile olmuyor be abi. dünyanın düzeni böyle.
