evin babası şehir dışında çalışmaktadır, pikacu ve bir ablası vardır evde ve pikacu 3 yaşında, baba eve gelir ama gidicidir.
pikacunun ablası çok sevinir, babasının kucağından inmez, öpüşürler, koklaşırlar.
pikacu bir köşede oturur, bilmez etmez bu adamı, korkar ve annesine:
-anne bu adam kim der?
herkesin tadı kaçar.
işte benim babam böyledir, hayatımın her anı babamı sevdiğim andır, onun sevgisini hissettiğim andır.
sırf çocukları daha iyi bir geleceğe sahip olsunlar diye bunu bile yapabilmiştir.
kendi çocuğuna bile yabancı göstermiştir kendini.*