edit: döktürürdüm bu arkamda bıraktıklarım ve önümdeki yollarla ilgili ama dikiz aynamdan baktığımda canımı acıtanlar sadece geride kalanlar değil; arkamdan kalkan toz yığınları. o yüzden ayağım gazda, yüreğim frende yavaş yavaş hayatımın yol levhalarına çarpa çarpa ilerliyorum kayıp bir otobana doğru.
