altı yıldır kuş tüyü yastığıma sarılarak uyuyorum. geceleri bazen yere düşüyor, o zaman uyanıyor ve onu yerden alıp tekrar sarılarak devam edebiliyorum uykuma.
sanırım üç beş insandan sonra şu dünyada en sevdiğim şey basketbol ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. yazın uzun süre maç izleyemediğimde maçların tekrarını izliyorum.
yeni şeyler denemektense eskileri tekrar etmek hoşuma gidiyor. yeni şeylere başlayınca öncekilere haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. yirmi küsür bölümden oluşan sekiz sezonluk diziyi üç kez izlemem bundandı. yeni arkadaşlar edinmiyorsam bundan. yeni şarkılar dinlerken çok zorlanıyorsam da.
bugüne kadar hep hayal kurdum ama hayallerimin gerçekleşmesi için parmağımı dahi oynatmadım. bugünden sonra böyle olmaması için yapmam gereken bir dizi iş var.
insanlara uzak olmak hoşuma gidiyor. konuşmaktan pek hoşlanmıyorum. genel olarak çok sessiz olduğum söyleniyor. bugüne kadar kendisiyle konuşmaktan keyif aldığım, onların yanında sessizliğimi korumadığım, "olduğum gibi olabildiğim" insan sayısı bir elin parmağını geçmedi.
