olric in şarkısından sora kardeşliği bir hüzün almıştı gitmşti öyyle uzaklara götürmüştü ama toparlanmaları ve simurg denen canavarlara karşı gelmeleri gerekiyordu karga efendi bulundukları yeri savaş açısından iyi demişti ama kahramanlar öyle bir gevşemişti nasıl olacaktı herkes bir kovuktaydı cino zaten dans etmekten yorulmuştu ama güzel bir yorgunluktu bu artık savaşmak yerine dans mı etmeliydi yoksa zira orta dünyada bu gibi bir sürü yarışma olduğunu duymuştu onlardan birine katılıp pekala kazanabilirdi yetenekliydi yani savaş savaş savaş nereye kadardı ? para yok pul yok hababam savaş yani buna bir son mu verseydi ? öte yandan kahramanlık duygusu söz konusuydu tarihe altın harfle geçmek acaba karın doyuracakmıydı bu gibi ikilemde bir kovukta öyle ikileniyordu hafiften
yeşil zaten şakayıkla kovukta ufaktan şenleniyordu - karga zaten enterezanın öpücüğüyle uyanmıştı- gerçi yeşil in aklı savaştaydı ama bir türlü tatlı şakayıkından vazgeçemiyordu *ama biran oda düşündü nereye kadardı bu ?* artık evlenme teklif etmesi gerekiyordu öyle beraber yaşayalım gibi modern düşünceler henüz bir kahramana yakışmazdı neyse bununda sırası gelecekti hele simurgları bir yensindi orta dünya daki çarşıdan tek taş alıp şakayıkın havada kalan sağ eline takacak ve bu işi bitirecekti aklına koymuştu
karga desen allah kerim bir olaydı ya karı kızla ya savaşla aklını bozuyordu bu ara zira karı kızla yeterince eğlenmişti üç beş tane grup yaşmıştı en son şahmaranla aşık atmıştı yeterdi şimdi vermenin zamanı bitmiş sıra savaşmaya gelmişti
derhal ortada toplandılar ve savaş planı yapmaya koyuldular bu arada olricte içten içten plana katılıyordu görünmez bile olsa oda kardeşliğin bir parçasıydı
