zall sevdiğimiz bir abimizdi, janti bi adamdı adabı giyinmeyi çok iyi bilirdi, mesela ben bilmem çok gülerdi, ben gülmem bu kapıdaki yazar arkadaş abi köye para dediğinde sırtını dönerdi, ben dönmem, kukla, abi beni kapıdan al dediğinde dalga geçerdi, ben geçmem zall sevdiğimiz bir abimizdi ama parayı da bir tuhaf dağıtırdı, ne varsa elinde yine döner dolaşır onun elinde kalırdı benim kalmaz! bizde para masaya konur. herkes ihtiyacı kadarını alır. zall silahını salca'ya taşıtırdı, ben silahımı saklamam. zall bu masaya şöyle fiyakalı biraz da yamuk otururdu , ben arkamı yazar arkadaşlara verince, şöyle yaslanırım bi geriye koltuk sende kalsın kardeş, arkamda durma yeter...
