şerefsizim benim başımda da var bu bela. henüz gerçekleşen; ameleyle bir muhabbetim:
-abim bak ben yokken böyle silecen duvarları bak yıh yıh. senin iş kolay oturduğun yerden şıkır şıkır ediyon paraları alıyon.
yarım saat sonra;
-noldu abi yoruldun mu oturup duruken? ben hem çay getiririm hem temizlik yaparım hem de yemek yaparım.. çalışmaya alşırsın
+yaa abi negzel çalışıyon
-daha kaç yaşındasın zaten... benden 10 yaş küçüksün. alışırsın alışırsın.
+inşallah abi
-hayırlısı bakalım.
işte böyle amele bile taşak geçer sizle.
aradaki samimiyeti çok iyi tutturmak lazım. ne can ciğer olacan ne de surat yapacan...
ilk zamanlar fazla çay istemeyecen fakat hep de kendin almayacan, alışmasın pezevenk. bazı bazı patronun kim olduğunu göstermek lazım, illaki bir statü farkı var olmalı da.
