Terkediş sonsuza dek olmayınca anlamsızlaşır. Çok sevdiğiniz ya da hiç sevmediğiniz bir şehir... Çocukluğunuzun, gençliğinizin geçtiği sokaklar... Mutlu, mutsuz anılar... Kırık dökük hayaller. Hepsi nasıl ateşe verilir? Nasıl bunca mazi bir sigara gibi yanar ve söner?
