geçmişine sahip çıkan insanları severim ben. "yaşadım, pişman değilim" diye arkasında durabilen insanlar benim nezdimde güçlü insanlardır. geçmişinden bahsederken bir insan en çok üslubuna dikkat ederim, ağzından hangi kelime hangi ruh haliyle çıkıyor bunu kendimce analiz ederim.
geçmişine sahip çıkanları severim ben, geçmişine takılıp kalanları değil. "o bana böyle yaptı inşallah mutsuzdur" diyen insanlar çaresizdir, unutamamıştır benim nezdimde. "güzel şeyler de yaşandı, mutludur umarım" diyebilecek kadar güçlüyse bir insan geçmişin yükünü atmıştır omuzlarından, olduğu gibidir.
geçmişine sahip çıkan insanları severim ben, geçmişi bugüne ayna yapanları değil. "geçmişte de böyle olmuştu" diyen insan geçmişle an'ı kıyaslayan insandır benim nezdimde. geçmişi kıyaslamayan, geçmişten ders alan insan olgun insandır.
geçmişine sahip çıkan insanlarla tanıştıysanız sakın kendinizi o geçmişle kıyaslamayın, o adam kıyaslamaları sevmez. geçmişine sahip çıkıp da sizinle bir yolda yürümeye başlamışsa unutmayın size de sahip çıkacaktır, şayet bir gün "geçmiş" olursanız.
