"benim nice kan dökerek, nice kelle kopararak aldığım topraklarda, şimdi düşmanlar değil sokaklara, meclise kadar gelmişler." derdi. "Ulan." deyip bir söverdi bu memleketi bu duruma getirenlere. Yine açılırdı sancaklar, yine kurulurdu kurultaylar. ikinci defa fethederdi. işte o gün istanbul, Turana başkentlik yapacak günü beklerdi yüzyılların hasreti ve özlemiyle...
