Kafamda bi dünya var. Dış dünya ile çok az alakası var. Mesela bi çatı katım var. Üstelik orada konuşmadan da anlaşabiliyoruz insanlarla. Bir mesleğim var. Orada yazarlık yapıyorum. O dünyada para işlemiyor. Orada iyi niyet işliyor sadece. Orada kimse beni kısıtlamıyor. Evlenmek ya da birinden hoşlanmak zorunda değilim ve orada bu kimsenin tuhafına da gitmiyor. Orada kimse kimseden bi şey beklemiyor. Kafamın içinde bi dünya kurdum ve yine kendi kafamın içine kaçtım. Delirdim mi? Belki de.. Orada olmak zorunda değilim istediğim zaman gidiyorum. Bazen haftalarca gitmiyorum kimse sitem etmiyor. Bazen de hiç çıkasım gelmiyor. Yalan söylemek bahaneler uydurmak zorunda kalmıyorum. Orada her şey olması gerektiği gibi.
