askerliğini 2011 şubat - 2012 mayıs tarihleri arasında hakkari otluca dağ komando tugayı'nda yapmış biri olarak 8 şehidimizin acısını en derinden hissettiğim çatışmadır.
adı üstünde tugay olduğu için biz daha şanslıydık. hakkari merkeze 25 dakikada, hakim tepede, güvenlikli bölgedeydik.
gelelim üs bölgelerine; bugün 8 şehit verdiğimiz çığlı, aktütün, dağlıca gibi üs bölgelerinin hepsi bize bağlıydı. üs bölgelerinin tanımını uzun uzadıya anlatmaya gerek yok. allah'ın unuttuğu bir yerde (-ki bir gece kalsanız, aylarca kâbusuyla boğuşursunuz), 15 ya da taş çatlasın 20 arkadaşınızla kader birliği yaparsınız. her gece taciz yersiniz, teröristler dört bir yanınıza kurduğu doçkalarla (ağır-uçak savar silahları) sizi saatlerce atış altında tutar, destek beklerken bazen çıldırır "yeter artık, ne olacaksa olsun, öleceksem öleyim" diye dua edersiniz.
çok üzgünüm çok...
yüksekova ve çukurca'daki üs bölgelerinde 24 devremiz şehit edildiğinde sabahın 5'inde kalktık. cansız bedenleri helikopterlerle tugaya getirildi. ellerimizle morga taşıdık kardeşlerimizi, terörist leşlerini de taşıdık, o gün kimse yemedi, onbaşısı albayı hüngür hüngür ağladı, yaşamayan bilemez!
şehitlerimizin bedenlerini yıkayan devrelerimizin (sivilde imam olanlar) eksik uzuvlu cansız beden görmekten psikolojileri yerle bir oldu!
üs bölgeleri... yeni yetme bir teğmen, ona göz kulak olsun diye yardımcısı yapılan kıdemli bir başçavuş ve 15-20 arkadaşınızla ölümüne kader birliği yaptığınız üs bölgeleri!..
bir kez daha mekanınız cennet olsun yiğit kardeşlerim, allah ana-babanıza-bacınıza, eşinize-çocuğunuza sabır, dayanma gücü versin.
her gün daha yüksek sesle... şehitler ölmez, vatan bölünmez!
