ne kadar çok demokrasi manyağı olduğumu gösteren kişi. çok kızdım kendisine. oysa ki ne kadar da güzel işliyor demokrasimiz, dağdaki çobanla kendisi çok eşit. nasıl da rejimi tehdit ediyor sözleriyle.
tuzla tersanelerinde birer birer insanlar ödü, işçiler yürüdü, polis copladı sesim çıkmadı.
her türlü sosyal güvensizlik yasası, demokrasiyi sadece partisine kapatılma davası açıldığı zaman hatırlayan insanlar tarafından çıkarıldı, gıkımı çıkarmadım.
ergenekon'da içi çürümüş ilişkiler çıktı, dönüp bakmadım bile.
dağdaki çoban ne yer, ne içer diye düşünmedim hiç. eşitliği sadece sandık başında oy verirken zannettim. tabi eşit olmaz arkadaşım aysun kayacı'yla dağdaki çoban'ın oyu. biri cipiyle oy vermeye geliyorken, diğerinin midesi kazınıyor, tezek kokuyor, nereye ne verdiğini düşünecek halde değil.
ama bunlar sorun değil ki benim için. ama aysun kayacı ile dağdaki çoban arkadaşın oyu eşit olmalı. en güzel demokrasiyi ben oynarım: demokraside herkes 1 oy atsın, benim için candır. demokrasi namusumdur, o da güzel bir kadının iki bacağının arasındadır. diğer mevzular münferittir.
