Ahlak göreceli bir kavra mıdır tartışılır fakat gecici olmadığı kesin. Peki ama hangi davranışlar ahlaksız hangileri değildir? Ahlaksızlık sadece insanların davranışsal boyutlarıyla alakalı bir kavram mıdır? Yoksa içsel yanlarıda var mıdır? Din ne kadar belirleyicidir? Bu soruları bir kenara bırakalım ve birde şunu okuyalım :
insanların ahlaksız olarak tanımlanan davranışlarını genellikle gözlerden uzak yerlerde, yani kendi evlerinde gerçekleştirmeleri gerçeği. Aynı şekilde davranan tüm insanların evlerinden kamusal alana çıktıklarında, inanılmaz bir şekilde aklaklı olarak tanımlanan davranışları sergilemeleri gerçeği.
Böylece konuya bambaşka bir boyut kazandırmış bulunmaktayız.Bu boyutumuzun iyice pekişmesi için çokta iyi bilinen bir örnekle pekiştirelim:
Evde cinsel dürtülerini bastıramayan bir gencin (başka bir seçeneği kalmadığı için) masturbasyon yaparak doyuma ulaşması ve akabinde ailesiyle kahvaltı yaptıktan yarım saat sonra okuluna huzurla gitmesi.
Burada tekrar sorulara dönmekte yarar var. Ahlaksız olarak tanımlanmış davranışlar aslında gerçekten ahlasız dayatmaların bir sonucu olabilir mi?
insanı ahlaksızlığa sürükleyen tüm ahlaksız dayatmalara karşı çıkmalıyız. Nietzsche de başka bir çaresi kalmadığı için doyuma ulaşmak istedi ve ahlakın tümüne karşı çıktı.
