Bir kereliğine benimdir. Gece olduğundan salonda toplam 10-15 kişi vardı. "şurası neden böyle?", "cinayeti işleyen bu muydu?" diyen birinin yokluğunun keyfini yaşadım. Bu keyif film çıkışı durağa giderken son otobüsün gittiğini görmemle gittikçe azaldı. O gece şunu öğrendim: "tek başına sinemaya gitmek çok keyifli bir aktivite ve şubat ayında sokakta sabahlamak zordur."
