bakın bu da burada diğer itirafların arasında kaybolsun gitsin. hani önemli bir şeyi saklamak için aslında en iyi yer kargaşanın ve dağınıklığın tam ortasıdır ya; aynen öyle işte. bunu herkesin yazdığı ama kimsenin okumadığı bu başlığın içine bir yere bırakıveriyorum. süper acı çekiyorum lan ben. ciddili. nefes alamıyor gibi. kalkıp bir adım atacak halim kalmadı sanki. zamanı geriye almayı şiddetle istiyorum. ve hatta bazı zamanlar kendimi 'sadece bir seferlik şansım olsun! bir seferlik. ama bu bildiklerimi unutmadan geri alabileyim ki zamanı aynı yanlış kararları vermeyeyim.' diye dua ederken buluyorum. sonra uyuyup uyanıyorum, hiç de öyle dandirik amerikan filmlerindeki gibi olmuyor. bir gecede kendimi bilmem kaç yıl geride bulamıyorum. sadece dünün aynısı bir ertesi güne uyanıp, aynı ritüellerle işe gidiyorum. her gün birbirinin ölesiye aynısı. çığlık atıp 'yeter artık lan! yeter!' demek istiyorum. ne kadar çığlık atmak istiyorsam; o kadar susuyorum. zorlanıyorum lan. ciddi zorlanıyorum.
