küçükken anneannemlerin evin de her gece yaşanan hadise.
anneannemlerin çok tatlı bahçeli iki katlı bir evi vardı. hep yer de yatardık. mis kokulu tertemiz çarşafları dünyanın en rahat yer yataklarına sererdi annem. tam yorganı serdiğin de üstüne atlar bu taraf benim diye ablamla kavga ederdim. o kadar çirkeftim ki istediğimi yaptırana kadar mızmızlanırdım. anneannem de bırak yatsın derdi. o yorgana atladığım da ki o soğukluk. anneannemin her gece bizimle uğraşması. güzel günlerdi. mekanı cennet olsun. en huzurlu uykumu o ev de o yataklar da uyudum sanırım.
