son zamanlarda sürekli olduğu gibi çalışmayan insanların terörize etme amaçlı taksim'de diretmesi ve olaylara sebebiyet vermesiyle sonuçlanacak kutlamadır.
işçi dediğimiz insan şuan maaşıyla değil kredisiyle, memleketinden getirdiğiyle, anasından babasından kalanıyla ayakta duruyor, durmaya çalışıyor. bu şekilde yaşamanın daha doğrusu tükenerek yaşamaya dayatılanların hakkını ve sadece adı olan bayramını yani 1 mayıs'ı bir avuç güruh tarafından yönlendirilen kanı kaynayan saf gençlik ve militarize olmuş silahlı/silahsız sol görüşün temsilcisi olduğunu iddia eden örgütlenmeleri harmanlayıp her sene baltalıyor.
işçinin hakkını düşünen yok, işçiyi düşünen yok. her sene devlet ve bu kutlamaları baltalayanlar tarafından sorunlar ve sorunlara getirilebilecek çözümler adeta bilerek bertaraf ediliyor.
kendini haklı zanneden ve karşı tarafı düşmanca suçlayan tarafların birbirleri hakkında empati kurmasına da gerek yok aslında. aralarında hiç bir amaç ve düşünüş farkı bulunmamakta. bu 1 mayıs değil, ama belki 1 mayıs bir gün gerçekten kutlanacaktır.
