1999-2000 sezonu.. galatasaray uefa kupasi'nda yari finale cikmis, leeds ile eslesmis. 20 kusur mactir evinde yenilmiyor, ligi almis goturmus, kupada finale cikmis. her neyse, ligin 26. haftasi geliyor. ali sami yen'de galatasaray - fenerbahce maci var.
yine bi camianin futbolcusu cikiyor 'fenerbahce pota taksin' diyor, futbol sube sorumlusu cikiyor '4 ten asagisina prim vermeyecegiz' diyor, yorumcusu cikiyor 'bu macta hersey olur, bi tek fenerbahce galibiyeti olmaz' diyor.
iste o zaman asil kendini begenmisligin ne oldugunu ogreniyoruz, o muazzam, ornek camiadan. bugun 'tesaduf' olayinda bile ayaga kalkan, camiadan.. bugun fenerbahce basari kazandikca, yol kat ettikce takdir etmek yerine 'poponuz kalkmasin' diyen camiadan..
velhasil mac gunu geliyor. o zamanin show tv'si ali sami yen'in onunde taraftarlara fikirlerini soruyor. gslilerin klasik kendini begenmis goruslerinden sonra show tv fenerbahce tribunlerine yoneliyor.
orada hemen gozumuze bir abi carpiyor. agzinda sigara, elinde makara. iceri sokacagi bayragi sarmaktalar. show tv muhabiri uzatiyor mikrofonu; 'ne olur bu mac?' diye soruyor fenerbahce taraftarina. fb taraftari abimiz kafasini bile kaldirmadan veriyor cevabini; 'hic sanslari yok'.
sadede gelelim, fenerbahcemizde gs'ye acimiyor nitekim. samuel johnson'in frikigi ile 1-0 kazanarak ve gs'nin yenilmezlik serisine son vererek donuyor sami yen'den.
o macin bu macla baglantisi ne mi?
o mac oncesi o kadar emindim ki takimimdan.. 1 hafta once adana'ya yenilmesine ragmen inaniyordum, 5 kasa kolasina iddiaya girecek kadar cok inaniyordum. simdide ayni hislerle inaniyorum, ve biliyorum ki ne olursa olsun fenerbahcemiz yine bizi mahcup etmeyecek..
tanim: fenerbahcemizin yari finale adini yazdiracagi karsilasma.
