iktidardaki partinin bir sınıf olduğunu unutan liberal aydınlarımız, zorlama çıkarımlarla yeni sosyolojik sınıflar yaratmaya çalışıyorlar. engin ardıç bir yandan diğer yandan perihan mağden sosyal sınıfların kökenine kibrit suyu döküyor, ulusalcılarımız ise kendi çaplarında buna çanak tutuyorlar.
unutulan bir şey var, hayranı oldukları demokrasilerdeki özgürlük ancak kendi bilinç altlarındaki kadar olabilir. demokrasi ifade özgürlüğüne kadar indirgeyen bu liberaller kendi içlerindeki çelişkileri sinirlendiklerinde dışarı vuruyorlar.
liberal-gerici-faşist ittifakında kimi faşistlerimiz pay alamadıkları için üzgünler. iktidardakinin sınıf olduğunu göremeyecek kadar gözleri kararmış bu kesimler ülkeyi bataklığa saplıyor. ne anti-emperyalizm bunların demagojilerine nırakılabilir, ne de eşitlik, özgürlük ve demokrasi. kendi bilgilerinde boğuluyorlar yalnızca.
