sene 1994 acemi birliğinde izmirdeyiz. daha o zaman 28 şubat filan yok ortada. başladık yemek duasına, işte; allahımıza hamdolsun, milletimiz var olsun, komutanımıza dikkat ! --afiyet olsun-- dedi çavuş, kelimesi bitti ardından bir tane teğmen geldi, (yalaka) bundan sonra dedi allahımıza hamd olsun demiceksiniz. ee ne diycez ? tanrımıza hamdolsun diyceksiniz demezmi. çavuş ankaralı, nazım dı ismi, delinin tekiydi teğmen daha kapıdan çıktı çıkmadı ayağa kalktı;
duayı tekrarlattırdı; '' allahımıza hamdolsun,...'' başladı aynen devam ettik biz de ardından, teğmen de duydu cesaret edip te içeri bile giremedi korkudan...çünkü koca bölük kıl kapmıştık herife. öyle bir gür sesle söylemişiz ki diğer bölükler noldu lan acaba diye bakıyorlar bizim tarafa.....sonra tabi biz acemi birliği bitene dek aynen devam ''allahımıza hamdolsun...'' hiç bir şey de olmadı hamdolsun.
edit: madem bir farkı yokta niye tanrıda ısrar ediyorsun yönetmelikle ? bırak herkes rabbini söylesin. allaha allerjisi olanlara gelince, merak etmeyin allahın da size allerjisi vardır muhtemelen..rabbimin ismini özgürce zikrederken kimse bana mani olamaz. herkes özgürce ansın ilahını. karışmam işte bu mevlana felsefesidir.
