"türkiye'nin altın çağı" olarak niteleyebileceğimiz bir dönemi özlemektir.
genceciktim ben o zamanlar, kaymak gibiydim, ama konumuz bu değil.
belki faizler yüksekti, belki işler güçler bu kadar yoğun değildi, az biraz teknoloji vardı, internet yoktu. aslında vardı da yoktu.
ben erikson marka telefon kullanıyordum misal.
internete e kolay net'ten ya da superonline'den bağlanıyorduk, olmadı 146'dan bağlanıyorduk, o da olumluydu.
ensar vakfı kimseye tecavüz etmiyordu, aslında kimse kimseye öyle pek tecavüz etmiyordu.
pkk'yı bırak, kürtlerin gıkı çıkmıyordu hele...
galatasarayımız avrupa şampiyonu olmuştu milenyumun başında. https://www.youtube.com/w...ture=youtu.be&t=6m20s
ahhh, ah, şu an bile duygulandım lan.
teşekkürler galatasaray. ne duygular yaşatmıştın bize be, allah razı olsun.
millet olarak birlik ve beraberliğimiz tamdı maşallah.
her gün seviniyor, her gün çılgınlar gibi eğleniyorduk lan.
memleket olarak mutluyduk tam 1 ay boyunca, herkesin yüzü gülüyordu.
hala bu kahramanların ismini ezbere sayar bizim kuşak. https://www.youtube.com/watch?v=lwXNRfIpFI4
2002'de bir başka kahramanımız daha vardı.
evet, süreyya ayhan'ı unutmak ne mümkün? nasıl da sevindirmişti bizi türk bayrağıyla tur atarken... https://www.youtube.com/watch?v=18y_1YpZrQo
ne müthiş bir andı be...sabah herkes sertap erener'i konuşuyordu. nasıl mutlu olmuştuk milletçe...
olum biz bunlardan baya baya mutlu olmuştuk. ağlamıştık lan sevinçten, gece yarılarına kadar içmiş, sokaklarda eğlenmiştik fütursuzcasına...
bir daha bu mutlulukları yaşayabilir miyiz ki?
biz görür müyüz ki bunları bir daha?
