burada dağdaki çoban okumamış insanı, profesör de ilim irfan sahibi kişiyi sembolize eder. bu insanların devlet yönetiminde aynı oy hakkına sahip olması tabiki saçmadır. fakat bu kişilere verilecek oy hakkının hangi kriterlere göre belirleneceği bilinemediğinden ve bilinmesi de mümkün olmadığından herkes eşit oya sahip olur. demokrasilerin en büyük dezavantajı da budur.
örneğin aynı şey parasal kazanç konusunda da kendini gösterir. çok para kazanan bir adam doğal olarak daha çok risk altındadır. hangi hükümetin onu yöneteceği 5 kuruşu olmayan bir insana göre daha önemlidir. dolayısıyla çulsuz birinin hiç iplemediği o 1 oy zengin için gayet önemlidir. ama gelin görün ki bu işin çıkar yolu yoktur. bu da demokrasinin paradoksu.
