aslında tek tanrılı dinlerin çıkış yeri teolojik bir tartışma veya çok tanrıcılık fikrini kötüleme üzerine değildir. yahudi bencilliği üzerinedir ve bunun altında da ezilmişlik psikolojisi vardır.
yahudiler tek tanrıcıydı ama bu tek tanrı anlayışı biraz farklı. onlar kendi tanrılarını özel zannediyordu, kendilerini de öyle.
yani bu tanrı bizim tanrımız siz neye taparsanız tapın gibi.
hatta bugün bile yahudiler kendi dinlerini kimseye yaymaya çalışmaz ve diğer dinlerin cehenneme gideceği veya yanlış olduğu iddiasında bulunmaz.
hristiyanlığı bile incelerseniz adamlar eski ahit altında bu dini kabul eder ve ona tanrının yahudilerle anlaşması derler, yeni ahit e ise tanrının tüm insanlarla anlaşması derler.
zaten hrisityan ve müslümanlar dinleri bunlardan almıştır, bunu bakan net görür. hikayeler ortak çünkü.
