var olması mümkün değilmiş gibi görünen bir durum. tekililik denen kavrama bakınca evrenin bir noktadan sonra artık fiziksel yasalarla açıklanamadığını görürüz. buna göre; o zamanda artık her şey duruyor, zaman kayboluyor, hacim kayboluyor, kütle kayboluyor. her şey kayboluyor. hiçliğe dönüyor da denebilir.
peki böyle bir durumda nasıl hiçlikten bir evren var oldu deriz?
öncelikle hiçlik bizim algılayabileceğimiz ve tezatını oluşturup açıklayabileceğimiz bir kavram değildir, bunu bir anlamak lazım. hiçlik içinde hiçbir potansiyel olmayandır. böylece budan çıkan sonuç bir tanrıya çıkıyor gibi.
hiçlik içinde bir güç barındırmazsa bir eylem gerçekleştirmez ve böylece dünyayı bir eylem gerçekleştirebilecek( yani bir güç ortaya çıkaracak bir potansiyeli olan varlık olması gerekir ki bu da tanrıdır) varlık gerekir.
ancak durum böyle değildir. bir kere burada olan fiziksel yasaların dışında olan bir alan için buranın fiziksel yasaları ve mantık yürütme şekli uygulanamaz. o artık buraya ait, buranın yasalarıyla şekillenmiş bir şey değildir. o yüzden bildiğimiz her şeyi unutup, bu hiçlik kavramına öyle yaklaşmak lazım.
mesela bu evrenin yasaları ve mantığı içinde bir şey yapalım. ne olsun?
masa.
bizim bir masayı yapabilmemiz için öncelikle bir materyal lazım( yoktan var edemeyiz çünkü) sonrasında onu bir araya getirecek ara parçalar falan filan. bunu da yapabilmek için bir varlık lazım.( biz) yapabilecek bir akıl da lazım. ( yani bizim aklımız)
işte tüm bunlardan yola çıkarak biz evrenin yasaları içinde bir masa varsa bunu yapan birinin var olduğu sonucunu çıkarırız çünkü bir masa kendi kendine bu evren yasaları içinde oluşmaz.
haa evrimcilerin tesadüf mantığı çok ayrı konudur, onların dedikleri de zaten yoktan var oluş falan değil.
şimdi, bu mantığı kırdığımıza göre bir daha soralım, hiçlikten bir varlığın meydana gelmesi için onu var eden bir gücün olması veya aklın olması veya materyalin olması gerekir mi?
bence gerekmez, bu yüzden hiçlik çok önemli ve öyle yabana atılacak kavram değildir.
mesela bir örnek verelim bunla ilgili, big bancılar evrenin dışında hiçlik olduğunu söyler ve evrenin genişlediğini de söyler.
peki mantıken bakarsak, bir genişleme olması için dar bir alanın diğer geniş bir alana doğru açılması gerekmez mi? oysa evrenin dışında boşluk falan yoktur, hiçlik vardır. ( yani hiçbir şey yoktur)
işte bizim mantığımıza veya kendi dünyevi algımıza göre bu, bu evrenin fiziksel yasalarıyla mümkün değil. ancak atlanılan nokta evrenin dışı dediğimiz kısımdan sonrası bir fiziksellik, mantık barındırmaz.
hiçlikte bir madde genişleyebildiği gibi, bir evren de çıkabilir. bunda mantıksız gelen hiçbir yan yoktur.
