ışık saçan gözlerin gecemi aydınlattı.
Bir bakışın dize getirir en yürekli insanı.
Seni gördüğüm ilk günden beridir,
Gönlüm gözlerin sayesinde güzelliği tattı.
Güzelliğini gördüğümden duygularım dağınık.
Ne hissetiğimi bilmiyorum, önümse bataklık.
Hislerini anlatırsan yeniden gelir aydınlık.
Ecel gelene kadar veda eder karanlık.
Bu bataklıktan çıkmam için,
Oksijen ve sen lazım.
Sensiz oksijen, gerçekten anlamsız.
Sensiz yaşamak, küfür kadar maksatsız.
Ömrünü ömrüme verecek sen misin?
Son nefesini verirken yanında olacak ben miyim?
Cevaplansın şu sorular, aç artık gönlündeki sevgiyi.
Dilin çözülsün, duysun kulaklarım ezgiyi.
Kaçmak yol değildir, Kaderde varsa,
Kaza geldiğinde sen bana yârsan,
Sana ulaşmak için tüm yolları yarsam
Elbette ulaşırım, sen beni var sayarsan.
Ben şerefsizlik nedir bilmem, var ama bilen binler.
Sözlerim karşısında onursuz hainler inler.
Sen konuştuğunda ise gözlerim kördüğümler.
Bir bakışınla bu hırçın yürek köşeye siner.
