bu olayı incelerken unutulan ufak tefek ayrıntılar var. gerçekler de çoğu zaman ayrıntılarda gizlidir ya...
olaya şu şekilde yaklaşmak gerek diyerek giriş-gelişme ve sonuç bölümünde analizler sunanlar diyorlar ki, niçin almanca konuşulunca rahatsız olmuyoruz da, kürtçe konuşunca rahatsız oluyoruz? çok güzel bir bakış açısı, tebrik ettim. fakat; bu sorunun muhtabı halkların kardeşliğinden yana olan bizler değil, kendisidir! sen bunun cevabını vermelisin!
almanya'da kendi halkının evleri yanıyor, posta kutularına kibritler konuyor, sen onları sevmeye devam diyorsun.
senin haritanı değiştiren, hayali ülkeler yerleştiren amerika'nın, ilgiltere'nin, italya'nın, israil'in bokunu yiyorsun, seviyorsun, onların konuşmasından rahatsızlık duymuyorsun, ama kürtçe olunca tedirgin oluyorsun. niçin? işte bu niçin sorusu bu şekilde kullanılmalıdır. bunlar sorulmalıdır!
bir yanda en basit örneği ile, 250 binden fazla insanımızın şehit olduğu çanakkale; bir tarafta en basit örneği ile 250 binden fazla atamızı öldürenler...
sen kimi sevmen gerektiğini bilmiyorsun, mesele de bu zaten.
kürtler kavgacı, ay çok pisler, krolar, dersen kürtler s.ker de seni afedersin. sen yapmadıklarını yapmış gibi gösterirsen yaparlar. dokuza çıkan ad, inmez sekize...
sokakta kürt olduğu için dövülen gençleri mi soruyorsun? ocağına git, reis abilerin anlatsın sana kahramanlık öykülerini...
