Marketten poşet aşırmaya kadar giden bir tür takıntı, bu poşetler genelde annenin zoruyla alınır:
-jokerda geç sen poşetle hadi. e birazcık boş poşetlerden al evde lazım oluyor(kasiyerden en ufak bir çekinme yok ses tonunda)
+ya yok anne ,gerek yok evde vardı ben mavi dolabın arkasında gördüm.(arada utana sıkıla, titrek ses eşliğinde kasiyer kıza bakma)
-aman çekil tamam jokerda ben poşetlerim
baş önde, orada birazdan vuku bulacak rezilliği hisseden zamane genci jokerda, ordan hemen uzaklaşmak, hatta mümkünse o insanları bir daha görmemek üzre kaçmak ister, zira o poşete ihtiyaç duymayacak kadar asildir(!)
+peki o halde ben seni dışarıda bekliyorum.
