Hayata güzel bakmayı öğrendiğim insandır. Küçücük yaşımda önümde kocaman dünyalar yaratan ve hayatımda gerçekten derin izler bırakan en değerli insanlardan biridir.
"Amaç" derdi ilkokul hocam bana. Bir insan amaçları olmadan yaşayamazmış. Şimdi sölemek istediklerini daha iyi anlayabiliyorum.
Benim bitmek bilmez sorularıma ve isteklerime bir kere de ters bir cevap verdiğini hatırlamam.
Öğretmen olduğum ilk gün onu aradım. Umarım öğrencilerim beni de ilerde böyle ararlar öğretmenim dediğimde ağladı. Neden ağlıyorsunuz diye sorduğum anlayacaksın ilerde dedi.
Ve geçen yaz ilk öğrencilerimden biri arayıp hocam ben hukuk fakültesini kazandım dediğinde bende ağladım. Hatırlanmak ve hatırlanırken o güzel yüreğin içinde senden izler taşıdığını bilmek çok başkaymış.
Öğretmen olmayı belki daha tam öğrenemedim ama umarım bir gün öğrencilerimde beni,benim sizi hatırladığım gibi güzel hatırlar.
iyi ki varsınız öğretmenim ve iyi ki sizi tanımışım.
