1999 yılında eminönü'nde bir parkta iki salatalık ve bir domates yemistim. Akşam yemeğimdi. Sadece bunları alacak param vardı. Nedense parasızlıkla birlikte arkadaşsızlık da yaşıyordum. Uzakta da olsa bir ailem vardı ve bu da bana yetiyordu sanırım. Belki yine paramız, arkadaşımız olmayacak ama ailemiz hep olsun inşallah.
