cevabı uzaklarda aramamak lazım. Çoğunuzun içindekileri ben dışarı çıkartabilirim. Birinci tercih maddi olabilir. Misal borcun hiç bitmez, çalışırsın ödersin fakat bu sefer başka bir tarafın eksik kalır. Bu çabadan yorulur ve sıkılırsın anlarsın ki bu hengame içinde aslında yaşanılması gereken bir çok şeyi kaçırmışsın. Ne dağlara çıkıp kamp yapmayı başarmışsındır ne denizlerde sörf yapmayı. Çünkü bunlara vaktin olsa bile hayat mücadelesinin verdiği yılgınlık seni her şeye üşenir hale getirir. Bir doktor baba-mühendis anneden olsaydın böyle olmayacaktı değil mi? Londra veya pariste kendine okul bakacak, acaba nerede master yapabilirim gibi dertlerin olacaktı. Sen her gün sevmediğin işe giderken hep hayalini kurduğun ama gerçekleşmeyen hayatın özlemini duyuyorsun. Normaldir, bu da zamanla ümidini tüketip yiyip bitirir insanı. Bazen manevi bir mutsuzluk çöker üstüne. Ailen, Arkadaş çevren veya sevgiline kafan bozulur. Bildiğin bazı doğrular içini acıtır, kimseye hatta kendine bile söyleyemediğin gerçeklerin vardır ve yer bitirir seni içten içe. işin aslı hep eksik kalacağız ve mecburen bize biçildiği kadar yaşayacağız. En doğru yol sizi mutlu eden veya edebilecek şeyleri düşünerek boş zamanlarınızda sadece onlara yoğunlaşmayı tercih etmek.
