ortaokulda, okul bahçesinde hami mandıralı ile ayaküstü sohbetim var. zaten büyük kızı bizim sınıftandı.
arkadaş: aa hami
ben: hadi ya! ben de hakan şükür sanmıştım.
hami:(sırıtarak) hakan şükür yok, istanbul'da o.
sonrasında 1-2 diyaloğumuz oldu ama unuttum.
edit: ibrahim erkan ile sadece el sallaştık.
özlem tekin de ktü konseri öncesi alanda yürüyordu korumalarla. farketmedim önce tabi.
özlem:çıkış nereydi yaa? dedi.
bense özlem olduğunu farketmeden: ee ora işte! dedim.
ulan mal. sana mı kalmış özlem tekine yol tarifi vermek. hatırladıkça gülerim.
