Aşırı anti narsizm.
Aslında çevremdekiler beni tarif ederken hep çok iyi kelime ve terimler kullanırlar, fakat ben hiç öyle düşünemiyorum kendim hakkında.
Mesela hergün sokakta bana uzun süre gülümseyerek bakan kızların benden hoşlanma ihtimalini değilde bende kusur bulup içten içe alay ettiklerini düşünüyorum ve yüzümü hızlıca çeviriyorum.
Bu durum nereye kadar gidecek hiçbir fikrimde yok.
Zaten yarı dönem muafiyet sınavınıda geçmem iyice beni boşluğa ve saçma kuramlara itti.
Sanırım bu boşluğu doldurmam için bana benim yaşlarımda ideal bir sevgili lazım.
O da olmaz muhtemelen.
Off off...
