şarkı söyleyemezsem derdimi anlatamam, acımı dindiremem, mutluluğumu zirveye taşıyamam içimdeki acıyla kalakalırım. ne soğuk duvarlar gökkuşağına boyanır ne de serçelerin ilk sabah ötüşleri ruhumu dinlendirir. sesimi kaybedersem duvarları buzdan yaparım, serçelerin yuvalarını bozarım. yine de içimdeki acıyı atamam. bu da sonum demektir.
sesimi kaybettiğim vakit tamamen susmam gereken vakittir.
