O değil de nereden baksan 5 yıl oldu seni tanıyalı, 5 yıl oldu hiç konuşmayalı. Yani hiç konuşmadık ki zaten, bir kere olsun demedik merhaba. Belki karşılaştık yüz kere 200 kere, saatlerce aynı mekanda aynı ortamda durduk, beni gördün fakat görmedin. Sevdiğimi bildiğini yine de biliyorum fakat bana nefret edecek kadar bile değer vermediğini yine biliyorum, ah keşke en azından nefret etmiş olsaydın! Önemli değil fakat, seni beni sevebilmen için değil seni sevebilmem için sevmiştim. idim? Gerçek aşk olsa beş yıl önce olduğu kadar heyecanlı olmaz mıydım? Belki bir yıldan fazla süredir seni görmemiş olmam gözden uzak olunca gönülden de uzak bıraktı. Beş yıl önce gürül gürül yanan güçlü ateşten geriye ne kaldı, son demlerini yaşayan külden cılız ateş kaldı. Bir umut, bir kıvılcım o cılız ateşi küllerinden yeniden yaratacağını seni sevmiş olduğumu bildiğim gibi biliyorum. Aslında böyle aşk meşk konulu herhangi bir şeyden nefret ederim, yine de söz konusu sen olunca düşünmeden edemiyorum?
