senden sonra, seni unutmak için başka gönül işlerine kapak attım ancak olmadı. başaramadım seni unutmayı. benden kopup gittiğin gün dünyam sanki başıma yıkılmıştı. şimdi sen kilometrelerce uzakta, misakı milli sınırlarının dışındasın. biz aslında seninle düşmanız. ülkelerimiz birbirine düşman artık. ben istanbulda şuan bu yazıyı yazarken; sen volgograd şehrinde uyuyorsun eminim. o soğuk ülkede., o soğuk şehirde. tasımı tarağımı toplayıp, herşeyimi arkamda bırakıp senin yanına gelmek, seninle bir ömür boyu yaşamak arzularım gözümü iyice karattı. ailemden, memleketimden bile vazgeçmeyi göze aldım. ama bilemiyorum hayat nasıl bir çizgi çizer. hatırlıyormusun ailen ile beraber çekindiğin fotoğraflara bakardık. annen, baban ne güzel insanlardı. ve senin her erkeğin görünce umuda kapılmamasının imkansız olduğu güzelliğin. nerdesin, kiminlesin, neler yapıyorsun kim bilir. var gücümle ciğerlerim parçalana kadar koşarak yanına gelmek istiyorum. belki sağ, belki ölü. er yada geç geleceğim oralara bundan emin olabilirsin.
