Arabesk ruhun hepimizin içine ister istemez kazınmış olduğunu anlamama sebep olmuş şarkı. bokun üstüne konan sinek sayısı kadar türemiş olan arabesk pop şarkıcıların * albümlerindeki slow şarkı örneklerinden biri sadece demiş, iğrenmiş ve geçmiştim. Zaten her nedense türkçe müzikle bile bağlantımı uzun zaman önce büyük ölçüde koparmış bir insanım ben.Açtım arctic monkeys'imi,the strokes'umu, the kooks'u peşlerine dizdim, bildiğimden şaşmadım..
Derken bir gün yolda yürürken ruh halim ve beynimin içinde dönen düşünceler çağrıştı; birden ağzımdan bu şarkının sözleri dökülmeye başladı. O an varlığımdan şüphe ettim, görmezden geldim. Metamorfozumu durudurdum. illa arabesk dinleyeceksen aç bir radiohead oradan karşıla ihtiyacını quellioncuum deyip şerre karşı müstesna bir mukavemet gösterdim.
amma velakin yenik düştüm, şu an winampımda çalmakta.
Biliyorum ki bu şarkı da bir kaç haftaya kalmadan internet şişirimi şarkılar mezarlığına gidecek, hayatımdan geldiği hızla ayrılacak, mesele de bu değil zaten;
sadece içimde bir kıro varmış ulan'ın beyanatı.*
