şairliğine hiç kimsenin laf etmeye cürret edemediği insan. lakin bir konferansına katılmıştım, istiklal marşı derneği'nin. ismet abi gelirken tekbirler falan havada uçuştu. ardından istiklal marşı başka bir makam ile okundu.
beni en çok şaşırtan taraf ise, ismet abi'nin kürsüde, mikrofondan burnunu çekmesi olmuştur. bildiğin balgam çekti burnundan. ancak sorun bende. insanız biz sonuçta bunu aklımdan çıkarmışım bir an. gözümde insan üstü, metafizik, mistik bir birey olarak canlandırdığım ismet abi'nin de bir insan olduğunu işte o zaman anlamıştım. şiirlerine amadeyiz!
