1840.
-
Voltalara sığdırılmış düşüncelerle sabahı bekliyorum. Güneşin doğması bir umut vermiyor belki ama bekliyor insan işte, seviyor bir şeyleri beklemeyi.
Penceremden girecek günün ilk ışıklarını umutsuzca sevenlere, sevip de kavuşamayanlara, kavuşup da pişman olanlara armağan ediyorum o halde.
