doğa ile tin çatışır mı? işte insana ilk görüşte bu soruyu sorduran balık etinde bir esmerdi.selma *, güzel görünmesi için gereken kilonun iki katı olan tüm kadınlar gibi sağlıklıydı. yanaklarından kan damlıyordu. hiç bezenmemesine rağmen teninin pürüzsüzlüğü insanı şaşkına çeviriyordu.
kendine dair iki şey yapardı; kaşlarını ve bıyıklarını almak. ne süsüne nede püsüne dikkat ederdi. bezenemediği gibi iç çamaşırlarını bile haftada bir genel temizlik sırasında değiştirirdi.
her kes kadar yemesine rağmen ergen yaşta bedenin eriştiği üç aşağı beş yukarı 90 kilo baki kalmıştı vücudunda. butları, göbeği gıdısı hep aynı kalınlıktaydı. hatta hareket etmedikçe vücudunda oluşan yağ kıvrımları bile değişmezdi.
yüzüne bakılınca dikkati çeken ilk şey gıdısı idi. böyle yuvarlak hatlı yüzlere eşlik eden burunlar küçük olur ama selma bu genellemenin dışında kalmıştı. çocukluğundan beri gözlük takmasına rağmen gözlük tikinin olmamasının tek nedeni burnunun normalden geniş olan yüz düzlemi ile yaptığı dik açı idi. kara kaşı, kısa kirpikleri kahve rengi gözleri övgüyü hak etmiyordu. böyle bir kadına yapabileceğiniz tek iltifat dikeninden yeni kurtulmuş kestane parlaklığında ki saçları için olabilir. bir delikten bir yerine beş tane fırlamış, sık ve gür...
derken elini vücuduna yapışmış kotunun cebine soktu...
( sonunu yazmamın nedeni vapurun kadıköy'e varmasıdır.)
(10,03,2007)
