o vardı
bir de ben vardım
sonra bir de sessizlik
sonra birden kaldırdı kafasını gözlerimin içine baktı
ben de onunkilere baktım
bir süre öylece bakıştık
sonra dedi ki
eğer insan canını sevdikleri için feda edemeyecekse bir gün
aldığı her nefes haramdır.
sonra kalktı gitti.
bense kaldım. düşündüm.
hayat varsa ölüm de varsa ölümün de anlamı vardı.
zaten hepimiz şu üç günlük dünyaya ölmek için doğmadık mı?
demek ki ölüm yaşamın ta kendisi...
benim de şu üç günlük dünyadan kârım sevdam olsun.
eskiler uçuruma boşuna yar dememişler
şimdi yârim için şu derin yardan geçiyorum
değersiz canım aşka feda olsun.
şimdi ölümüm bütün hayatımı anlamlı kılacak
unutmayın
ölüm haktır.
sevgiyse bâki.
hadi eyvallah. sağlıcakla kalın.
Agzimiza sictigin icin tesekkurler poyraz karayel.
